Eendrachtig dragen zij hun moeder,
elk tilt zwaar aan zijn verdriet.
De een rechtop de ander gebogen
vertrouwen elkaars tranen niet.
Mijn liefde is oprechter, échter,
ik was haar steun en toeverlaat.
Hij heeft wellicht belangen, plannen,
gedeelde smart maakt plaats voor haat.
Lag ze eerst rustig, vredig, moedig,
haar eigen lot geaccepteerd,
ligt ze zich nu om te draaien,
bezorgd en door verdriet verteerd.
Haar trooster zegt, “Maak je geen zorgen,
vertrouw op hun gezond verstand.
Vier zonen van dezelfde moeder,
hervinden vroeg of laat hun band.”
Follow
Hoe zeggen ze dat ook al weer op z’n amsterdams…..
“rijmelarij van het niveau likmevestje”
yr so right brother.
Hey Dick,
top rijm… vooral omdat ik exact weet waarover je het hebt!
Ik ga gauw weer eens langs Martin en Mireille mijn oren te luisteren leggen.
Groetjes, ook aan jouw persoonlijke Sybesma.
Ha Ha
Hum (Hofman)
Ga ze allemaal maar even langs als je wilt! (met zo’n grote limo!) Hoi!