Een jaar geleden rond deze datum werd ik blij verrast door een storting van iets meer dan twee ton op mijn bankrekening. Met geen mogelijkheid kon ik bedenken waaraan ik dit bedrag verdiend had, dus belde ik maar even met mijn bank. “Zal een vergissing zijn”, kreeg ik als reactie. “De afzender meldt zich vanzelf wel als hij het foutje ontdekt”. Ik besloot dit niet af te wachten en goudeerlijk als ik meestal ben, belde ik Notaris Steenhuis, want daar bleek het geld vandaan te komen. Ik vroeg naar de notaris en zou worden doorverbonden. De notaris bleek erg druk, maar de receptioniste vertelde trots dat er nóg een notaris aanwezig was die me wellicht wél te woord kon staan. Blijft u even aan de lijn? Helaas bleek ook deze belangrijker zaken aan het hoofd te hebben, maar ze beloofde dat ik nog dezelfde vrijdag teruggebeld zou worden. Toen ik ‘s middags om vijf uur nog niets had gehoord, besprak ik het plezierige voorval uitgebreid met wat vrienden in het plaatselijke café. Tijdens de altijd gezellige vrijdagmiddagborrel had de één nog betere ideeën dan de ander over het wegsluizen van het bedrag als broodnodige aanvulling op mijn pensioen. Voor tien procent van de opbrengst stelden ze allemaal hun bankrekening beschikbaar. Na het derde biertje was iedereen het erover eens dat we de notaris op zijn minst even moesten laten schrikken. Toen ik ook maandagmiddag niet werd teruggebeld, belde ik zelf maar weer. Een andere vriendelijke dame vertelde dat de notaris niet gestoord kon worden en dat ik teruggebeld zou worden. Dat telefoontje kwam niet, maar wel kreeg ik opnieuw een leuk bedrag op mijn rekening gestort, al was het nu wat minder imposant. Bij elkaar toch ruim voldoende om er een paar jaar feest van te vieren op een mooi, ver eiland. De volgende morgen was ik inmiddels zo verbaasd dat ik een email stuurde aan de drukke Netwerk Notaris met de boodschap dat er per abuis flinke bedragen op mijn rekening waren overgemaakt. Mocht hij even tijd kunnen vinden om contact met mij op te nemen, dan zou ik wellicht overwegen om 90% van het bedrag terug te storten op zijn rekening. Dat hielp! Ze werden wakker op Urk. Weliswaar heeft de hork tot op heden nimmer de moeite genomen mij te bellen of een berichtje te sturen. Wel nam hij geschrokken contact op met zijn bank, die mij benaderden met de vraag of ik zo vriendelijk wilde zijn het bedrag terug te storten. Ik genoot zo van het nieuwe saldo, dat ik om te plagen daar nog een dagje mee gewacht heb. Op woensdag heb ik de bank gemeld dat ze het terug mochten storten. Een week later heb ik voor de grap nog een email gestuurd met de mededeling dat ik van een goede relatie uit Urk jaarlijks rond Kerst een mooie Noorse zalm krijg toegestuurd en dat ik er dat jaar twee uit Urk verwachtte. De man bleek niet alleen een slordige hork zonder humor, maar ook een krent, want de eerste zalm moet nog komen. Mocht hij dit jaar dezelfde fout maken, dan ga ik lang op vakantie naar mijn favoriete eiland. dicktipt: Warmgerookte zalm uit Urk. Notaris van elders.

Follow