opperman

Jan Franken

Jan Franken

Dit is een wat triest verhaal. Jan Franken is afgelopen donderdag overleden. Zijn facebookpagina met maar liefst acht vrienden is nog in de lucht. De stapel rekeningen op de mat bij de voordeur wordt steeds groter. Jan had geen uitvaartverzekering dus zal vandaag of morgen op een onbekend tijdstip worden gecremeerd. De begrafenisondernemer die hem heeft opgehaald uit het ziekenhuis liet weten dat, indien iemand nog afscheid van Jan wil nemen, dat mogelijk is tegen betaling van vijfenzeventig Euro. Geen kaarten, geen advertentie, geen toespraken, geen muziek. Misschien dat zijn trouwe bewindvoerder gaat, misschien een buurvrouw, dickblogt misschien ook. Misschien niemand…..

Als beroep vermeldt Jan opperman in de bouw te zijn geweest. Ik weet dat hij ook post bezorgde en zijn ogen glommen als hij vertelde over zijn klusjes als portier tijdens de Vierdaagse van Nijmegen. Dat klusje deed hij ook voor Ermelo-Live als we een paar honderd man verwachtten in de Dialoog. Alleen de eerste keer controleerde Jan wat al te fanatiek op de verplichte button, de volgende jaren was hij de vriendelijke onverzettelijkheid zoals wij hem kenden. Zijn maandenlange verblijf in Thailand waarvoor hij alles wat hij had verkocht om een ticket te betalen liep behoorlijk verkeerd af. De mooie vrouw bleek een lelijke man en hij werd beroofd van zijn laatste geld en zijn papieren en werd opgesloten in een akelige gevangenis. Zijn bewindvoerder kreeg één enkel telefoontje en met wat mensen betaalden wij wat smeergeld en zijn reis naar huis. Het is nooit meer helemaal goed gekomen, maar zíjn kerstkaartje was altijd de eerste. De laatste jaren was hij ongezond en eenzaam. Een paar weken geleden riep hij me nog toe vanaf zijn scootmobiel: “Kom snel een bakkie bij je doen. Effe bijpraten..” Steevast gevolgd door: “…en je krijgt nog geld van me…”   dicktipt: Laat maar zitten Jan. RIP

 

kerstjan

 

Jan65

 

16 thoughts on “opperman

    • We weten niet precies wat hij zocht, maar hij heeft het daar niet gevonden…

  1. Dag Dick,
    M’n complimenten voor je laatste eer voor Jan op je blog. Ik wist niet dat je zo’n begenadigd schrijver bent…!
    Ik zocht even in de administratie en vond nog 2 foto’s die je misschien wel aardig vindt. Op de een zie je een Jan Franken die voor het eerst en voor het laatst van z’n leven een feestje heeft gegeven (7.1.2006, toen hij 65 werd). Je ziet het trouwens op die foto niet van hem af maar hij was zo trots als een pauw en had een heel gelukkige dag/avond! Dat hij zo’n apostolisch gezicht trekt zal komen door hetgeen de man (overigens eén van de eregasten) tegenover hem tegen hem zegt.
    De 2e foto is er één die ik maakt toen we een kerstkaart voor hem maakten die hij naar z’n vrienden stuurde: kerst 2005. De foto op Schiphol toen hij repatrieerde hou je nog even van mij tegoed.

    Ik heb met de uitvaartondernemer afgesproken dat ik de asbus van Jan ontvang na de crematie. Die kunnen we dan een bestemming geven samen met het gezelschap dat om Jan gaf (en misschien een drankje te drinken?)…

    Met vriendelijke groet,
    Jan

  2. Gecondoleerd met dit verlies. Moge zijn nagedachtenis tot zegen zijn. Je hebt een mooi eerbetoon geschreven. Het raakt me.

  3. Triest om zo herinnerd te worden. Als gewone mensen dood gaan, is er vaak maar weinig te vertellen. Er zijn niet zoveel Nelson Mandela’s.

  4. Lieve Dick, je inspireert me om even om te zien naar de ‘Jannen’ om me heen. Als iedereen dat doet, is het snel wereldvrede.

    • Als er in Ermelo 1 is, zijn er in de grote steden jaarlijks vast en zeker 20 die zo leven / sterven…. X

  5. Beste Dick,
    Ik was eens op internet aan het zoeken of er ergens een overlijdensadvertentie te vinden is van Jan Franken, toen ik jouw blog ‘Opperman’ tegenkwam.
    Een treffende schets van Jan en zijn leven. Ik kende Jan pas sinds een jaar of zes vanuit mijn werk bij Stichting Pinel. Een bijzonder mens.
    Hoorde van zijn buurman dat hij was overleden. Een triest bericht. Goed te lezen dat er mensen zijn die aan hem denken.

    Met vriendelijke groet,
    Henk Ruiter

Comments are closed.