Nog tweeënhalve week afzien beste mensen, dan is het leed geleden. Meer dan negen maanden loop ik met zo’n akelig plaatje in mijn mond. Voor op de plek van het ronde gaatje, is een kundig tandheelkundig laboratorium nu een mooie stift voor mij aan ’t fabriceren. Het binnenwerk zit er al in; het wachten is nog even op het mooie tandje in de juiste kleur. Misschien heeft u een leuk idee wat ik met dat verschrikkelijke plaatje kan doen straks. In hars gieten als afschrikwekkende presse-papier? Het tandje eraf slopen en aan een kettinkje hangen? Bewaren om af-en-toe mijn kleinkinderen te laten schrikken? Misschien laat ik hem op, met een touwtje aan zo’n milieuonvriendelijke wensballon. Ik heb mij lang genoeg opgelaten gevoeld door dat ding. Over tweeënhalve week kan ik weer als vanouds articuleren. IJs, karamel en toffees eten zonder angst dat vleeskleurige kreng in te slikken. Misschien durf ik zelfs weer te zoenen! Het grote aftellen is begonnen. dicktipt: Werkelijk een plaatje! Van 1e eigenaar; mag weg voor weinig.

Follow