Toen ik nog in damesmode deed verbleef ik met regelmaat in de etalages tussen etalagepoppen. Geen onaardig onderdeel van mijn werkzaamheden destijds, in ieder geval leuker dan boekhouden. Net als nu liet ik mij graag afleiden door windowshoppende dames. Van “binnenuit” kan je heel goed de verschillen zien. De helft van de vrouwen heeft belangstelling voor de door jou zo aantrekkelijk mogelijk gepresenteerde kledingstukken, de andere helft gebruikt de etalageruit als spiegel. Ongewild word je als etaleur ook een beetje voyeur namelijk. Vrouwen zijn op hun mooist als ze zichzelf in het voorbijgaan schalks goedkeurend bekijken in de etalageruit. Soms kritisch, soms uitdrukkingsloos, maar meestal goedkeurend schalks. Bij mannen is het percentage dat zich spiegelt wat lager, maar het ziet er zeker zo koddig uit. De ijdeltuiten houden even hun buik in en zetten hun meest broeierige blik op. Ik ben ijdel noch broeierig, dus bij mij speelt dit niet… Ik kan mij ’s morgens vroeg al nauwelijks recht in de ogen kijken. Ik zie dan soms mijn veel oudere broer, soms zelfs mijn zus en af en toe mijn vader, maar zelden mijzelf. Als ik écht een bad hairday heb zie ik Henk Merjenburg in de spiegel en een enkele keer Rob de Nijs. Er komt een tijd dat ik naar oud Veluws gebruik een doek over de spiegel ga hangen.      dicktipt: Barbara Scerbo

een jaar geleden: in paradisum

Follow