Zaterdagmorgen zag ik op de parkeerplaats achter ons huis een jonge duif, kwetsbaar op het grind zitten. Hij bewoog een beetje. Ik zag geen nest in de buurt, maar daar was hij ook al wat te groot voor. Ik pakte hem op en liep terug naar boven, om hem op het sedumdak te zetten, zo dicht mogelijk bij de plek waar ik hem vond. Lekker in de zon, in de hoop dat zijn ouders hem kwamen opzoeken. Het was best een aardig idee houd ik mij voor, maar het pakte anders uit. Twee kraaien zagen hem veel eerder dan zijn ouders. Wat restte was een hoopje dons en veren. Nou ja, “de natuur” dus, ofzo.

Op ons overdekte dakterras, direct boven de schuifpui, wordt al in vervanging voorzien, zoals u op de foto kunt zien. Oók geen slimme plek natuurlijk, maar we proberen er samen het beste van te maken. We gebruiken zoveel mogelijk de andere pui, maar af en toe schrikt ze toch op en vliegt weg. Hopelijk worden deze jongen wat slimmer en sterker, als ze ooit uitvliegen. Ik heb de kraaien ernstig toegesproken.  dicktipt: blijf vooral tortelen.

• een paar weken later:

Follow