een gedichtje, een liedje, van die dingen.
kaartje 3, straks op de brievenbus: Ook deze dag wat regeltjes om met mijn vriend te delen, al gaan ze, net als tegeltjes, gauw gruwelijk vervelen. Desnoods schrijf ik op pleepapier of kalk op witte muren; Zolang jij ze blijft lezen hier, blijf ik die onzin sturen.
Vandaag kaartje twee op de bus gedaan. Ik ben wat laat begonnen met de serie van honderd vrees ik. Dilemma’s. Nu drie kaartjes per dag gaan sturen omdat ik nog wat rijmpjes klaar heb liggen? Zou ik blij zijn met een kaartje als deze als ik doodziek zou zijn? Laat staan drie? Twijfel. Weetjewat? Ik…
Vannacht lag ik, zoals wel vaker, een uurtje prettig wakker. Daar is niks mis mee, ik maak dan plannetjes. Goede en slechte. De meeste worden nooit gerealiseerd, maar die van vannacht ga ik waarmaken. Ik heb me voorgenomen om iemand elke dag een kaartje te sturen. Een kaartje met een (kort) gedichtje. “Rijmelarij van likmevestje”…
Zware koppen van de regen, geknakte stelen door de wind, fier rechtop waren ze mooier, niet dat ‘k ze nu lelijk vind. Wekenlang vertroeteld en waar mogelijk gestut, gieters water, mest en liefde; Windkracht negen, altijd jammer.
Enkel onrust in mijn hoofd, gedachten niet te remmen niets komt nog binnen wat ik hoor afstandelijke stemmen ik zit hier op dood spoor. * Heel even leek het goed te gaan, de storm leek af te zwakken de Herfst is rustig, ik kan door het blad blijft aan de takken. Toch voelt het als…
Staat onze wereld fel in brand pak alsjeblieft mijn hand. Sla, raak ik bedolven onder steen je armen om me heen. Verplettert ons de schuldenlast hou me nog stevig vast. Druk als de laatste uren slaan me dicht tegen je aan, want als jij me vasthoudt gaan we samen. Allah, Krishna, Jezus, …
Daar staat hij dan de vijfzitter waar je alleen van kon dromen, daar is hij dan, de loungebank van steigerhout is nu dus eindelijk hier. Wij zijn er klaar voor hoe mooi kan een loungebank zijn? refrein: In de regen en de wind kan hij buiten blijven staan goed beschermd tegen het water en de…
Maya’s en onheilsprofeten, konden niet veel beter weten. Eind in zicht? Vergeet het maar, wij zijn hier nog lang niet klaar. Alle schouders er weer onder, ’13 wordt beter en gezonder! Opnieuw geen kaart, wel een gedicht, via facebook of WhatsAppbericht, twitters, bloggers, lieve mensen, dickblogt’s allerbeste wensen voor u, voor jullie en voor jou,…
Zijn vader deed in kartonnage, een man met flair, bijna voornaam. Jan leeft van rommel en ravage Stadsjutter zijn geuzennaam. Verzamelwoede diep van binnen weggooien komt niet in hem op, altijd een plekje te verzinnen altijd kan er iets bovenop. Fietsen, tafels, kasten, boeken een vuilnisbelt, uitdragerij. volhardend jutten, slepen, zoeken, er mag nog best…
Schrijven is een te groot woord, hoewel best wat ambitie gloort noem ik mijzelf veel liever Blogger niet literair; gewoon wat logger. Ook dichten is een brug te ver al rijmt het heus wel her en der veel beter past hier: Rijmelaar (gelukkig ook veel sneller klaar.) Soms ben ik er wat mee verlegen het…
Follow