Valsebas®
Clubliefde!
Je moet er veel voor overhebben soms! Valsebas® doet zijn best om trouw te zijn aan zijn clubs. Soms is dat Ajax, soms Oranje, soms COV. De organisatie van Fête de la Musique had hooghartig bedacht dat muziekliefhebbers andere mensen zijn dan Oranjefans en dus gemeend dat de Ermelose straten en pleinen evengoed vol zouden stromen tijdens NL-Japan. Het tegenvallende weer kunnen wij ze niet aanrekenen, maar wél deze ongelukkig gekozen datum. Wat te doen? Voetbal kijken of meezingen in de koude, lege kerk? Een hels dilemma! Als altijd koos ik voor het compromis; de eerste helft van de wedstrijd bekijken en in de pauze geruisloos aansluiten bij de bassen voor Va pensiero. Het inzingen en de laatste repetitie maar overslaan voor een keer, vertrouwend op mijn naasten. Vanzelfsprekend had ik mijn zoon gevraagd mij via sms op de hoogte te houden van het scoreverloop in de tweede helft. Ruimschoots voor de elf maten pianosolo van Marinus scoorde Wesley Snijder via mijn trilstand het eerste doelpunt, dus met een gerust hart werkte ik mij door het repertoire. Gelukkig zaten er in de kerk inderdaad een kleine dertig voetbalhaters, dus was het niet helemaal voor niets. Ik had stiekem gehoopt dat Jurriaan met een toegift in de geest van “Wij houden van Oranje” zou komen, maar die clubliefde kwam helaas alleen van mijn kant. Inmiddels weten we hoever de mannen van Oranje gekomen zijn, en dat kwam vooral omdat ik de andere dagen wél voor de TV achter oranje stond.
Oók door clubliefde gedreven speelt in kringen van AC en bestuur twijfel over het al dan niet (instuderen en) uitvoeren van Verdi’s Nabucco volgend jaar. Het zou verwarrend zijn dat er ook een operaversie bestaat, waardoor het publiek teleurgesteld zou kunnen zijn over onze wat saaie clubkostuums. We gaan ervan uit dat “het affiche” voldoende liefhebbers naar het concert zal lokken. Het Italiaans is voor sommigen mogelijk iets om tegenop te zien. Naar mijn onbescheiden inschatting zou een parlementaire enquête onder de leden vast en zeker een ruime meerderheid opleveren van mensen die het wel een uitdaging vinden om ermee aan de slag te gaan. De tegenstanders (die zijn zeker ook!) laten zich echter vaak het hardst horen. Het bovengenoemde Va Pensiero (het slavenkoor) heeft natuurlijk ook wel iets van een Italiaans clublied, dat het in een groot stadion prima zou doen. Ik verwacht ook zeker dat, hóe serieus wij er ook bij staan in ons zwarte pak, dit koordeel volop mee geneuried gaat worden in de Grote Kerk. Niet alleen door die enthousiaste “broer van” vooraan op de stoel bij de pilaar, maar massaal!
Ik kan me er nu, midden in de Brahms-tijd, al op verheugen! Vaak wordt het zelfs een keer herhaald tijdens een concert. Ik zal Jurriaan daar af en toe nog aan herinneren 😉 Het zou jammer zijn als het bestuur zou besluiten dat de Nabucco ongeschikt is voor ons koor. Echter, ook in dat geval is dit besluit genomen uit ware clubliefde.
Valsebas®
September 2010.
Follow
