Redicktioneel
Dhr. H. van Norel
Conciërge
Gelukkig zijn we eindelijk weer onder elkaar, zonder al die vreemde steunzangers. Met zoveel onbekenden erbij kan je nu eenmaal niet alles bespreken wat je wel zou willen. Dat zou indiscreet zijn immers. Een paar weken voor de Mattheus Passion zullen ze wel weer uit alle hoeken en gaten van het land komen meezingen, dus de tijd om belangrijke zaken te bespreken is maar kort. Laat ons geen tijd verliezen.
Het was mijn bedoeling op deze plek een diepgravend interview te plaatsen met de hierboven afgebeelde, vrolijk ogende conciërge. Ik had mijn best gedaan op een tiental vragen die ik hem met een vriendelijk berichtje toestuurde via zijn op de schoolsite afgebeelde e-mailadres. Helaas kreeg ik geen enkele reactie. Misschien leest hij zijn email nooit, misschien dacht hij, net als een week of zeven geleden: krijg maar de hik met je COV. Mijn plannetje is jammer genoeg vooralsnog mislukt. Vanzelfsprekend probeer ik hem nog een keer voor u te spreken te krijgen, want er gaat vast een spannend verhaal schuil achter zijn onverwachte driftbui. Laten we eerlijk zijn: het is best een aantrekkelijke verschijning met die gouden oorbel en vlotte bril! Ook zijn haar zat altijd netjes in de verf, dus je kunt je voorstellen dat er door een van onze (bestuurs)leden avances kunnen zijn gemaakt. Een conciërgehart is ook niet van steen immers! Misschien heeft hij uren in het koude pianohok zitten wachten op zijn afspraakje na het opruimen van de stoelen. Het zou ook kunnen zijn, dat er met een beschuldigende vinger geheel onterecht op hem is gewezen naar aanleiding van een beschadiging van de piano. Als zo’n aardige man de piano altijd omzichtig heeft behandeld en vertroeteld, dan is hij daardoor wellicht flink op zijn tenen getrapt. Niet eens zo ondenkbaar met zulke modieuze laarsjes. Valsebas® heeft onlangs weer drie weken achtereen tafels en stoelen mogen terugzetten en zich daardoor verdiept in de arbeidsomstandigheden van deze medemens. Ik was niet jaloers. Het zou ook best kunnen dat zijn voorganger af en toe een mooie fles wijn toegestopt heeft gekregen en dat hij daar al maanden lang tevergeefs naar uitkeek. Er moét iets aan de hand zijn denkt u ook niet? De uitleg van ons bestuur was mij veel te simpel. Ik probeer voor u de onderste steen boven te krijgen. De deksel moet van de doofpot! Trek aan de bel en kom op voor Norel!
Valsebas®
december 2008