Het viooltje was te klein en te fragiel om plaats te bieden aan mijn hele kin. Ik schouderde het instrumentje dus maar. Sofia zit zoals u weet op vioolles, naast ballet- en nog wat andere lessen in podiumkunstjes. Na een korte maar indrukwekkende demonstratie van wat ze tot nu toe had geleerd aan stokvoering, opspannen en benoemen van de snaren van boven naar beneden en terug, mocht ik het ook even proberen. Op verjaardagen tot nu toe moest ik de aandacht van kleindochters en hun vriendinnen altijd delen met de andere opa. Zondagmiddag was OpaJaap er helaas even niet bij. Deze overmaat aan aandacht en het opeisen daarvan viel mij best zwaar. Vanzelfsprekend kraste de krasse knar wat verantwoorde tonen uit het viooltje, maar hij had deze aandacht graag gedeeld met OpaJaap. Zoals gebruikelijk werd de inspanning vorstelijk beloond met taart, bier, olijven en kaas, maar Opadick® zat er om zes uur toch behoorlijk doorheen. Hij heeft het dus ook niet laat gemaakt zondagavond en viel kort na StudioSport onflatteus in diepe bankslaap. Met een dringende oproep aan OpaJaap om vooral volgende verjaardagen weer solidair dit lief en leed met mij te delen, deel ik nog een laatste ontwikkeling met u. Na de twee vioollessen lijkt Sofia toch met de gedachte te spelen tussentijds over te stappen naar de cello. Ik ben tegen. Eerst de viool onder de knie en pas daarna een cello ertussen. Overigens was niet Sofia (6) jarig, maar haar zusje Emilia (4). Niet op de foto. Emilia is zojuist begonnen met ballet, maar heeft grote voorkeur voor acrobatiek. Vooral op de bank. dicktipt: geen goed doel zonder strijkstok
Follow
