Vanavond kruip ik voor heel even uit mijn grijze, teruggetrokken dagpatroon. U kent mij als een bescheiden, ietwat verlegen, onopvallende heer, maar aan het eind van de middag trek ik mijn ordinaire, schreeuwerige pak aan. Hoe men het verzint om mij dertig jonge dames te laten animeren tijdens een busreisje naar Scheveningen is ook mij een raadsel. Grote kans dat ik zelf halverwege gereanimeerd zal moeten worden, maar daar is vast wel een vrijwilligster voor te vinden. De teksten die ik even schreeuwerig als het behoorlijk foute kostuum zal gaan opvoeren, zitten in de binnenzak en tussendoor ga ik in de bus rond met koele bubbels. Afgezien van een paar nogal pikante vragen in het teambuildingsspel kan er eigenlijk niets misgaan. Dressed for the job.

Op 23 december mag ik mij weer vergelijkbaar vrolijk opdoffen voor, naar verwachting, vijfhonderd enthousiaste kerkgangers. Geheel andere teksten vanzelfsprekend. Geen geschreeuw dan, maar prachtig gezongen Christmas Carols. Voor die gelegenheid trek ik mijn stemmige rood-witte jurk weer aan, samen met de andere negenentwintig zangers van Kleinkoor Caprice. Een mooi programma met een aantal bekende -, maar ook wat onverwachte kerstnummers. Carols&Lessons, dus u steekt er ook nog iets van op. Misschien dat ik daarna op één van de Kerstdagen of op Nieuwjaarsdag het onbescheiden ruitcolbertje nog even aantrek, maar ik beloof u plechtig direct daarna weer terug te vallen in mijn vertrouwde, grauwgrijze bestaan. dicktipt: In Dulci Jubilo!

Follow