Vandaag had ik, voor een van mijn vele bazen, een afspraak met een voor mij onbekende man. Het werd, zoals dat heet, een goed gesprek. Hij gaf me alle informatie die ik nodig had om straks een dickverdiende dicklaratie te kunnen indienen, maar afgezien daarvan was het een leerzame en wel bestede ochtend. De man had een verhaal, wist waar hij het over had en bezit een ondeugende, maar besmettelijk gevoel voor humor. Een enkele keer gebeurt je dat. Als je, behalve de vragen die je móet stellen, ook wat zijpaden durft in te slaan, heb je kans op lollige ontdekkingen. De onbescheiden, aangeboren nieuwsgierigheid heb ik van mijn moeder; de beheerste, aangeleerde vraagstelling van mijn vader. Het gebeurt mij vaker beste mensen en ik kan het jullie van harte aanbevelen. Iedereen die je spreekt heeft op z’n minst raakvlakken ergens en hoogst waarschijnlijk meer, als je de moeite neemt om te vragen. Het helpt vanzelfsprekend als jij jezelf een beetje blootgeeft en dat doe je alleen als er een “klik” is. (ik haat dat woord eigenlijk…)
De “Jan” van vanmorgen vertelde zijn verhaal op een openhartige manier. Had geen valse schaamte of dubbele agenda en, dat helpt, ook een gezonde belangstelling. In het luchtige vervolg bleken we natuurlijk ook een gemeenschappelijke, goede kennis te hebben en tenminste drie dezelfde interesses. Het zou best een goede vriend kunnen worden, ware het niet dat ik er daar al teveel van heb. Wat ik vandaag met jullie wil delen is: neem de tijd, doe alsof je geen haast hebt en stel een rare vraag. Het werkt! dicktipt: Citaat: “Ik heb nooit iets geleerd terwijl ik aan het woord was”. (sorry, vergeten wie de wijze spreker was.) Help het mij onthouden……