Vandaag was de grote dag. Niemand had er na al die jaren nog op gerekend. Vijftien jaar studie is best een lange tijd natuurlijk. Hij had er vanaf het begin een baan bij, dus het was wel zijn eigen tijd. Voor zijn scriptie had hij een ingewikkeld onderwerp gekozen en slechts weinigen konden hem adviseren. Een aantal bekende geleerden gaf hem advies en hun bemerkingen werden zorgvuldig verwerkt in de scriptie. De jaren vervlogen en hij was best tevreden met zijn leven. UIteindelijk werden er nog maar sporadisch vragen gesteld over de voortgang van zijn studie. Er was nauwelijks druk. Alleen zijn partner wilde wel graag eens een stapje verder, want zij voelde haar klokje onverbiddelijk doortikken. Een onverwachte passant die geen letter van de scriptie had gelezen hoorde hem onlangs aan en zei:”Basta jongen, het is klaar zo. Uitprinten, inbinden, inleveren en verdedigen.” Zes weken later was het zover. 16 juni was de grote dag en drie dagen later het feest. Uitnodigingen werden verstuurd en de locatie vastgelegd. Eindelijk!
Vandaag was de grote dag. Voor de zekerheid nam hij gisteren nog even contact op met de Universiteit om te bespreken in welke zaal de plechtigheid zou plaatsvinden. De vriendelijke medewerkster keek op haar scherm, zocht naar de naam, zocht opnieuw, maar vond geen inschrijving. Geen inschrijving, dus geen student, dus niet afstuderen! Het werd ijzig stil en het voelde alsof hij midden op de Erasmusbrug stond en de tuien één voor één als lucifers afknapten. De Maas kolkte donker en koud en de wereld dreef steeds verder van hem af.
Vandaag was de grote dag en over drie dagen het feest. Alleen Judith van den Berg, studieadviseur en aanspreekpunt, had hem mogelijk nog kunnen redden. Zij was helaas gisteren niet bereikbaar. Hij was kansloos, het was te laat. Het feest werd afgeblazen en de genodigden verwittigd. Moeder en schoonmoeder hielden zich goed en hingen hun mooiste jurken terug in de kast. De lieve, geduldige partner was verdrietig en er is sprake van lichte, maar geen blijvende schade. Vader, schoon- en stiefvader hadden zo’n bijzondere Vaderdag best leuk gevonden, maar beseffen dat op deze studietijd wat extra maanden te verwaarlozen zijn. Zij houden hun kruit nog wel even droog en proosten ter zijner tijd alsnog op de goede afloop. Ook Erasmus was een vreemde eend, en zijn Lof der Zotheid werd uiteindelijk een meesterwerk.
Follow
