Na vier keer sneeuwruimen en zout strooien op het spekgladde dakterras geef ik het maar op. Dit heeft geen zin. Vóór de sneeuwval heb ik dinsdag nog even naar mijn bijenvolkje gekeken. Ze zitten op een mooie tros onderin de kast elkaar warm te houden, met de koningin ongetwijfeld ergens in het midden. Ze kunnen er tegen, maar het moet niet al te lang duren. De kou is niet het probleem, maar hun wintervoorraadje eten gaat sneller op. Als amateur imkertje voel ik me nu een beetje schuldig. Vanmorgen weer een dikke laag honing op mijn croissantje gesmeerd. Daar zouden honderd bijen best een paar dagen op kunnen leven. Voor straf ga ik tóch maar weer even sneeuwruimen … dicktipt: zoethouden