Kort geleden viel ik u lastig met een kleine tegenvaller: Inderdaad, de foto van de boze fotograaf uit Utrecht. Niet meer dan fair om u nu ook op de hoogte te brengen van de meevaller van deze dag. Ik was op weg naar de visboer voor één gestoomde makreel. Sonja verbouwt zo’n visje in tien minuten naar een overheerlijk tjollo-tjollo. Ter hoogte van Barbier Nero liep ik, alhoewel geenszins neerslachtig, kennelijk met het hoofd gebogen door het winkelcentrum. Door de verbouw van de Hema ligt de straat open en de vrolijke bouwvakkers zagen hoe ik mij bukte om iets op te rapen. Het leek op een smerig, nat, vuil en beschadigd briefje van honderd. Opgevouwen. Met het gevoel beduveld te worden bekeek ik het vluchtig, keek om me heen en stopte het in mijn broekzak. Op de terugweg lachten de bouwvakkers me vrolijk toe en ik ving op dat ze het over mij en mijn briefje van 100 hadden. Ik lachte vrolijk terug.

Tien minuten later vroeg ik aan de vriendelijke medewerker van de ING wat hij gaf voor mijn gevonden biljet. Zijn antwoord wat duidelijk. Helemaal niks. Hij bekeek het, hield het tegen het licht van de TL en keek zorgelijk. Hij haalde een vals-geld-detectorlamp, maar die bracht geen uitkomst. Tenslotte sprak een vriendelijke baliemedewerkster de wijze woorden: “Stop hem in de geldstortmachine, dan weten we het.” De machine voelde, proefde en moest bijna overgeven, maar gaf de verlossende tekst: € 100,- gestort op uw rekening. Ik kuste de vriendelijke baliemedewerkster vol op de wang en liep samen met de makreel naar huis. Nu zijn er vijf mogelijkheden: 1 de ING meldt over een paar dagen alsnog dat het biljet door u gestort op 16 februari j.l om 16.58 uur bij nader inzien toch behoorlijk falsch was. 2 Ze doen dat niet. 3 Er staat overmorgen een zielig verhaal over een ziek, arm oud vrouwtje in de krant dat honderd Euri verloor in WC de Enk. 4: Ze meldt zich niet. Ik houd u op de hoogte. dicktipt: Nu niet allemaal roepen dat u 100 kwijt bent: kansloos!

Follow