Dat deze tijd niet helemaal fantastisch is wanneer je inkomen uit onroerend goed moet komen, begrijpt u vast wel. Klagen helpt niet. Op mijn vraag: “Hoe gaat het met je?” antwoordde een collega vorige week: “Nou, ik mag wel klagen”! Dat vond ik wel weer een opvrolijker, al bedoelde hij het misschien minder lollig. Waar ik tegen u tóch even over wil zeuren nu we onder elkaar zijn is hetvolgende. De laatste jaren zijn er nogal wat programmas op TV over makelaars en woningzoekers. Daarin valt nogal eens het woord “gevoel”. Soms “voelt” het huis goed, soms heeft men er “geen goed gevoel bij”. We begrijpen meestal wel ongeveer wat ermee bedoeld wordt natuurlijk. Mijn verleden ligt in de damesmode, en als de dames nog geen zin hadden om te kopen, of liever wachtten op de uitverkoop dan zeiden ze vaak: “Ik kijk nog even verder.” Die zag je dan voorlopig niet terug. Nu maak ik af en toe mee dat grote, succesvolle vakmensen uit onroerendgoedland ook zo’n onduidelijke reden bezigen om te zeggen dat ze iets niet gaan doen. Ze hebben er geen goed gevoel bij! Pand goed, huurder goed, prijs goed, gevoel: niet goed! U begrijpt dat ik dan helemaal door mijn argumenten heen ben en haastig een terrasje opzoek en een biertje bestel. Sporadisch komt het voor dat ik de betrekkelijke “eerlijkheid” van de dames mis. Zeg gewoon: “Het pand past me niet, ik kijk even verder.” Om met Bolkenstijn te spreken: “Emotie is leuk, maar dan graag vooral thuis!” dicktipt: Volg je gevoel, maar zeg wat je vind.

Kunt u mij nog volgen? Fijn! (twitterrrr)

Follow