Er is de laatste jaren behoorlijk aandacht voor het boerenleven. Natuurlijk via het geweldige TV programma BzV waarin je schaamteloos mee mag kijken in de stallen en schuren van boerderijen, maar ook in de altijd knusse keukens waar de pan nog gewoon op tafel staat. De plaatjes zijn mooi en de accenten prachtig. Niks cappucino, maar gewoon gekookte melk al dan niet met vel. Inmiddels hebben al twee commerciëlen een laffe kopie van het programma op de buis gebracht. Deze aandacht op zichzelf is mooi, want niemand weet of er over twintig jaar nog mooie kleine boerenbedrijven zijn. In Ermelo is er een bloggend echtpaar actief om boeken met mooie foto’s van boerderijen samen te stellen en uit te geven. Vorige week zag ik een stapeltje boeken liggen van een soortgelijk project van jaren geleden. Mooie Veluwse boerensmoelen voor volgende generaties vastgelegd. Ooit deed een vriendelijke boer in Ermelo zijn best om mij te interesseren voor zijn dochter Gijsje. Ik hoefde maar Ja te zeggen en de boerderij met vele bunders prima weiland kreeg ik erbij. Hij prees haar aan met de woorden: “Een gezonde meid van vlees en bloed, waar niks aan mankeert!” Het heeft niets met de malaise in vastgoed te maken dat ik nu terugdenk aan dit destijds afgeslagen aanbod. Ik heb er nooit spijt van gehad en als u haar kent begrijpt u mijn beweegreden wellicht. Hij heeft uiteindelijk ook geen geschikte kandidaat voor haar en de boerderij weten te vinden. Toch vond ik het prachtig om op zijn of andere boerderijen rond te scharrelen. Vooral het geluid en de geur van sloom herkauwende koeien vind ik nog altijd woest aantrekkelijk. dicktipt:Boerenbed

Een jaar geleden: Ananda’s billen

Follow