Mijn vader is van 1916 en de kans is groot dat hij ooit ook zo’n jasje droeg als op bovenstaande foto. Wij hoorden hem nog wel eens over de dienstplicht, cavalerie, mobilisatie, dikke Berta en meer grof geschut. Een echte veteraan, maar hij schepte daar niet over op. De man met de afluister oren heeft wel iets van de jonge Frits weg, maar had duidelijk een andere functie in het leger. Hij luisterde af. Bij de bezoekjes aan mijn vader in het rusthuis behoren de gehoorapparaatjes tot mijn verantwoordelijkheid. Ik maak ze schoon, verwissel de batterijtjes en vernieuw kleine, witte nippeltjes. Hij propt ze dan iedere keer weer zorgvuldig in de oren en meldt dan steevast dat ze het weer prima doen. Vervolgens legt hij ze weer naast zich neer waar ze negen van de tien dagen onaangeroerd blijven liggen volgens mij. Maakt niet uit, wij praten gewoon wat harder. Vorige week tijdens hetzelfde ritueel viel mij op dat hij links en rechts verwisselde. Ik zeg: Moet die rode niet rechts? Hij schudde nee, en liet me een klein briefje zien waarop stond: “rood links, blauw rechts”. Geen idee wie dat briefje heeft geschreven en volgens mij is het een vergissing. Wie weet hoe lang al, maar we gaan het uitzoeken. Het is tenslotte mijn verantwoordelijkheid. In wezen maakt het niet veel uit, want hij draagt ze zelden. De kans dat er een aantrekkelijke weduwe aanbelt is klein en het is maar de vraag of hij haar zou binnenlaten. Misschien uit beleefdheid. Hij weet hoe het hoort. dicktipt: rood rechts, tóch?

Follow