Vrijdagavond, Het nieuwe de la Mar theater, Amsterdam. Rij 17, eerste stoel. Vanzelfsprekend hadden we eerst een paar biertjes gedronken bij een trendy Aziatische fastfoodtent. Het betrof de halve finale van het Amsterdams Kleinkunstfestival. In het optreden van Patricia Idsinga sprak vooral haar liedje Bezuinigen mij erg aan, waarbij ze het publiek aanmoedigde mee te zingen. Dat begon bij de meeste bezoekers erg aarzelend, maar die hadden misschien dat biertje vooraf overgeslagen. Ik niet, dus zong graag en gretig mee met een, al zeg ik het zelf, prachtige tweede stem. Niet bescheiden, maar zoals u mij kent, ongehinderd door de gedachte of de mensen om mij heen het ook mooi zouden vinden. Patricia was klaar, kreeg applaus en de ook vrij lollige presentator kondigde de volgende act aan. Peter van Rooijen verbaasde het publiek met prachtig gitaarspel en een goed verhaal over “echt, of niet”, dat was opgehangen aan zijn vader die (niet echt) dood was, of (ook niet) in de zaal zat, maar (ook niet) verkeerd gitaar speelde. Het was briljant, maar bij een wat voorspelbare grap, kon ik het niet laten om de vrienden naast mij te voorspellen dat “hij nu zou gaan kuchen”, wat natuurlijk ook gebeurde. In de pauze dronken wij nog een enkel biertje en snelden ons weer terug naar rij 17. Een vriendelijke jonge vrouw voor ons nam ook haar plaats weer in en draaide zich lachend om. Ze vroeg: U (!) gaat zeker erg veel naar het theater? U weet er zóveel van. Ik voelde nattigheid, maar antwoordde: Ik heb toch niet te hard meegezongen voor de pauze? Hadden jullie er last van? Ze ging vrolijk door met: U bent een echte theaterkenner, volgens mij. U weet steeds precies wat er komen gaat. Ik begreep waar ze heenwilde en zei: Die laatste grap was wel heel erg voorspelbaar, toch? Ze bleef vriendelijk lachen, maar kon het niet laten om bij het omdraaien nog één keer “theaterkenner” te fluisteren, want de laatste kandidaat, Eva Crutzen werd aangekondigd. Ook van haar optreden heb ik genoten. Eva heeft een prachtige stem en danst geweldig. Ook bij haar zag ik een enkele grap aankomen, maar ik bleef muisstil, dat begrijpt u. Het was een erg leuke avond en ook van de grappige dame voor mij heb ik wat opgestoken. dicktipt: Je mag dan de leukste thuis zijn, maar in het theater kan je de grappen beter aan de mensen op het podium overlaten.

Follow