Gisterenmiddag verveelde ik mij kennelijk dusdanig dat ik besloot eens te gaan koken. Er lag nog één grote seiche blanc in de vriezer die ik samen met 5 grote garnalen liet ontdooien. Tot zover ging alles goed. Ik bedacht om de inktvis te gaan vullen met risotto. Uitje snipperen, teentje knoflook, pannetje op het vuur. Rijst erbij, gevogelte fond en het water er langzaam bij. Peper, zout, parmesan, zest en tenslotte gingen de kleingesneden garnalen erbij. Inktvisje een paar minuten in heet water, afkoelen en vullen met de risotto en dichtgemaakt met een prikkertje. Even aangebraden in de pan en vervolgens in de oven gezet. Een saus erbij gemaakt van verse tomaten en kleingesneden courgette (de schil vooral) en opgediend met een koude sauvignon blanc. Ik was behoorlijk tevreden. Mijn Sonja kan wél koken en ze deed werkelijk haar best om het lekker te vinden en vroeg: Die risotto ernaast, is dat hetzelfde als de vulling in de inktvis? Ja, dat was inderdaad meer van hetzelfde. Ze is een kleine eter en heeft haar best gedaan, maar de risotto bleef over. Licht beledigd besloot ik het niet weg te gooien en heb ’s avonds acht kroketten gemaakt van het restant. Gewoon uit teleurstelling. Acht! Ze liggen nu in de vriezer te wachten op het juiste moment. Dan komen ze uit rancune goudbruin op tafel. Ze zouden een beetje droog kunnen zijn, dus moet er t.z.t maar een parmesansaus bij ofzo. Vindt ze vast ook niet lekker! Kutkroketten. dicktipt: afhaalpizza

Follow