U herkent hier onmiddellijk de taugéscheut. Voor deze keer niet van de Toko, maar van de groenteman. Voor die lezertjes die mijn Sonja een beetje kennen, zal het geen verrassing zijn, maar deze taugé is kansloos. Komt niet door haar strenge controleprocedure. No way! Zij laat haar loempiaas, SotoAyam, Ketoprak of GadoGado niet besmuiken door onfrisse ingrediënten. En daar, lieve lezertjes, kom ik om de hoek kijken. Ik laat mij gewillig buiten aan tafel neerzetten, met twee bakjes voor me. In het ene komen alle bruine deeltjes, in het andere de smetteloos blanke, één voor één gekuiste scheuten. Op de fotoos ziet u duidelijk de verschillen. Het is een verantwoordelijk precisiewerkje, waar behoorlijk wat geduld bij komt kijken. Liefst ook een goed glas wijn, maar daar was het déze keer iets te vroeg voor. Zodra ik de GadoGado ruik, schenk ik mijzelf ter beloning een goed glas in. De boontjes ondergaan hetzelfde lot, maar dat is meestal in een paar minuten gebeurd. Vandaag was ik extra streng in de selectie. De oorzaak hiervan ligt mogelijk in de afwijzing die eergisteren in mijn mailbox viel. Ook voor de commissie Straatnamen (NORG) werd ik te licht bevonden, of eerder misschien te bruin, al noemde men de diversiteit in de vierkoppige commissie. Inderdaad zaten er al drie witmannen in, dus is er mogelijk gekozen voor een donkere vrouw, met gelijke geschiktheid. Ik kan er goed mee leven mensen en moet er nu maar op vertrouwen dat de Stationsstraat ooit postuum wordt hernaamd naar Dickweg. Niemand maakte immers de taugé zo mooi schoon als ik. Vrijwillig, nou ja… bijna. dicktipt: kuisheid ok.

ná het kuisen:

vóór het kuisen:

Follow