Iemand zei: Je hebt ouwehoeren tot kunst verheven, en zo is het!

Dames en Heren,

Toen een van de organisatoren,  Arnold van Verseveld, mij kwam vragen dit feestje te openen, had hij de flyer al bij zich. Ik las: De unieke expositie wordt feestelijk geopend door dick leene, blogger. Weiger dan nog maar eens…                       Dat bloggen, dat klopt. Dit is dan ook geen toespraak, het is een blogje. Het duurt 4 minuten.

Twee weken geleden schreef ik een blogje over een wortel. Deze wortel. Het is niet moeders mooiste zoals u ziet. Ik maakte er een voor mijn doen behoorlijk artistieke foto van en verhaaltje “Willie” is inmiddels een paar honderd keer gelezen. Volstrekt onbelangrijk, maar wel leuk. Bovenaan dickblogt staat, dat het vooral om aandacht gaat en zo zal het ook met velen van u zitten. Het maken van beeldende kunst is prettig om te doen, maar het wordt veel leuker als anderen het zien en mooi vinden. En daarom zijn wij hier! Voor de aandacht!

U, aanwezige kunstenaars,  zouden van deze lelijke Wortel misschien best een mooi object  kunnen maken. Gefotografeerd, geschilderd als aquarel of olieverf, misschien in klei of zelfs in brons kan het maar zó een kunstwerk worden. figuratief of abstract: het zal me een wortel wezen! Ik word altijd een beetje moe als ik sprekers een vaag verhaal over kunst hoor houden. Een paar weken geleden zong ik met Kleinkoor Caprice een mooi concert in de kerk hier op de hoek. De bariton naast mij vertelde mij na afloop dat hij in Centre Pompidou erg emotioneel was geworden van een groot schilderij van Yves Klein. Een enorm blauw vlak was het, meer niet. Hij had gehuild. Hij meende dat serieus en ík vind het sindsdien lastig om hem serieus te nemen. Hij is een prima bariton gelukkig.

Wij hebben thuis best wat mooie kunstwerken en die hebben één ding gemeen met deze wortel: Het zijn allemaal streekproducten. Gemaakt door kunstenaars uit Ermelo. Een énkele Harderwijker hangt ertussen, maar dat moet kunnen… Ik wil beslist niet zeggen dat het mij ontroert, maar ik vind het gewoon leuk om Wilma Kruiswijk voorbij de Aldi te zien fietsen, en denk dan: Daar heb ik een mooi groen eendje van hangen. Eendje van Wilma. Als ik John Spek met z’n hondje zie langslopen, dan denk ik aan zijn roestvrijstalen beeldje op ons dakterras. Eentje van John. Ik vind dat leuk mensen! (helemaal roestvrij is hij trouwens niet John….)

Het is hetzelfde gevoel als wanneer je terugkomt van een mooie reis en je rijdt via de Horsterweg, Ermelo binnen. Ik denk dan vaak: Wie is de eerste bekende die we tegenkomen? Meestal is dat dan Cocky Andreae of Harry van Zomeren, maar ik vind dat altijd leuk. Weet u hoe dat komt? Dat komt door mijn Ermelose wortels. (daar is hij weer!) Wij zijn diepgeworteld in het Ermelose zand!

Op menukaarten zien we gelukkig ook steeds meer streekproducten staan en wat is er nou leuker dan  Groevenbeekse Heidehoning, Uddels Lam, Worst uit Horst en dus ook Kunst uit Telgt. (Voor dat laatste moet u dan niet de afkorting gebruiken, maar het idee is goed!) Het Ermelo’s Kunstcollectief is een prachtig initiatief en ik wens u allen deze week veel succes en aandacht.

Nu is dan het moment aangebroken dat we deze Nationale Kunstweek aan de Kerklaan feestelijk gaan openen. Arnold beloofde mij daar een goed glas champagne bij.

Ik kom straks samen met mijn wortel even bij u proosten.  Beste mensen: De expositie is geopend!

Follow