disgenoten, een mogelijk eenmalige kookrubriek, want teveel trouwe lezers vinden het een schending van privacy. De kritiek kwam niet van de disgenoten, maar van e.v. toekomstige gasten. dickblogt beraadt zich nog over de vorm….. (tips?)

datum: 05-08 2011

aan tafel: ellen/gerrit, amanda/reynoud, andrea/remco & dickenson®

situatie: grote tafel dakterras, geel gedekt, openhaard, heaters aan.

Amanda had al maanden zitten zeuren wanneer ze nu eindelijk eens zou worden uitgenodigd voor een etentje op het dak. Langer uitstellen was onverantwoord. Ze runt een vrolijk twitteradres waarop ze vragen beantwoordt over recepten en ingrediënten. Reinout staat bekend als BBQ kampioen van Ermelo-Oost. Wij kwamen ze voor het eerst tegen bij de naborrel van een diner bij Andrea&Remco, dus lag het voor de hand deze ook aan tafel uit te nodigen. Omdat het altijd leuk is om daar een voor hun vieren onbekend “stel” bij te zetten was dit een prachtgelegenheid om Ellen&Gerrit eens te vragen. Die hadden er kennelijk zin in; ze kwamen op de brommer. Omdat Remco het meestal niet zolang volhoudt, waren we op tijd begonnen. De zon scheen, dus namen we de amuses op het terras.

Gazpaccio van watermeloen en tomaat. Zomerse erwtensoep van doperwtjes, uitgebakken spek en ui-fruitjes. (rosé Peuch-Haut magnums en voor Gerrit een speciaalbier natuurlijk)

Het loopt; de mensen kennen elkaar en we verhuizen naar het iets hoger gelegen overdekte gedeelte van het dakterras waar de eerste gang al klaar staat. Gelukkig heeft niemand er naar gevraagd, want de ganzenleverterrine was het enige gerechtje wat niet helemaal zelf gemaakt was door Sonja. (bedankt Wim Zwaart!) De appelcompote natuurlijk wel.

Ganzenleverterrine met gekarameliseerde appeltjes met lavendel en geroosterd sesamzaad. (Muscat)

De fles Muscat was drie dagen ervoor meegebracht van vakantie door mijn zoon en hij deed het geweldig bij de terrine. Sonja had vakantie en om een of andere onduidelijke reden mocht ik bij geen van de gerechten helpen deze keer. Graag had ik ‘s middags de kwartels gevuld met de door haar gemaakte vulling. Niet eens vanwege de licht-erotische lading van dit karweitje, maar gewoon omdat er niets mee mis kan gaan. Geen schijn van kans.

Kwartel gevuld met walnoten/abrikoos/broodvulling met Hasselbackaardappeltjes en worteltjes gekookt in sinaasappelsap en –zest (rood: Saint Emilion magnums, licht gekoeld.)

Ik heb haar al zó vaak die aardappeltjes zien insnijden tot een halve cm dat ik dat natuurlijk ook best had gekund. Ze steekt er een prikker door zodat het mes nergens te diep snijdt. Goed idee wel.

Mogelijk was ze bang dat ik bij de worteltjes teveel van het groen eraf zou snijden, dus ook daar kwam ik niet te pas. Dat koken in sinaasappelsap daar was ik niet opgekomen. Ze waren volgens mij al erg oranje.

Assortiment Franse kazen. Dubbeldessert. Soesjes gevuld met Pavlova: Eton mess.

Merengue maken is een feest! Eiwit, suiker, vanille, kloppen, de vorm vullen en dan komt mijn feestje: de kom leegmaken! Ook de soesjes waren zelfgemaakt en zagen er prachtig uit. Het opmaken had ik best gekund denk ik; het moet een mess worden immers. Het zag er prachtig uit op een schaal op voet. (etagère?)

Koffie met witte chocola met geroosterde macadamianoten, abrikoos en rode peper. (Prosecco. Nee, niet die! Een goede.)

Eindelijk een gang waar ik iets aan mocht doen. Niet de chocola, die had ze weer helemaal alleen gemaakt, met een rood pepertje vanwege de roots. Nee, ik mocht de expresso’s maken. Dat ging goed. Toen alle magnums leeg waren kon ik nog wel even mijn show met de reuze Thaise ballon opvoeren. Iedereen schreef een wens op het rijstpapier en plechtig staken we de lont aan. Remco was nog wakker, het was zwoel, windstil en onbewolkt dus we konden de ballon zien totdat hij tussen de andere sterren verdween. We stookten de buitenhaard nog even op en dronken nog een laatste liter Aflichem Blond.

Mijn wens is nog niet uitgekomen helaas, maar dat revangediner bij Amanda komt vast nog wel.

15-08 2011