Het is volop zwermtijd mensen. Dat betekent dat je óók als amateur imker af en toe wordt gebeld. “Er hangt hier een zwerm bijen!” Soms ben je op tijd, soms is een ander je voor. Mij maakt het niet uit; ik heb meer dan voldoende aan mijn twee vrolijke volkjes. Even geleden kreeg ik een berichtje van mijn “mentor” Gerhard P. Er hing een zwermpje aan een prullenbak op de begraafplaats. Geen gekke plek natuurlijk, met al die bloemen. Ik stopte jas en handschoenen in de fietstas en reed erheen.

Het was een klein zwermpje half binnen- en half buiten de vuilnisbak. Inmiddels stonden er twee onderhoudsmannen geboeid met me mee te kijken. Gerhard was onderweg met een kastje. Ik trok mijn pak en handschoenen vast aan…

Gerhard kwam er aan met een klein kastje onder zijn arm. Geen pak, geen kap geen handschoenen. Daar stond ik met m’n indrukwekkende outfit, terwijl hij geheel ongewapend met z’n handen door de tros wroette, op zoek naar een koningin. Gelukkig waren de toeschouwers net zo onder de indruk als ik. Een koningin werd niet gevonden dus zetten we het lege zesramertje bovenop de bijtjes, in de hoop dat ze er in zouden kruipen.

’s Avonds om tien uur was Gerhard voor de tweede keer gaan kijken, maar de bijtjes wilden niet erg meewerken. Met vuilniszak en al heeft hij het volkje meegenomen naar zijn bijenstand en ze vóór de kasten uitgestrooid. Naar verwachting vinden ze daar wel ergens onderdak en anders wordt dit een veel betere laatste rustplaats…