Als het werkelijk waar is, dat je net zo oud bent als men zich voelt, dan moet ik me zorgen gaan maken. Sinds een week heb ik de, wat vroeger de pensioengerechtigde leeftijd werd genoemd, bereikt en het voelt niet goed. Alles doet zeer en er komt troep in alle kleuren groen uit mijn oude longen. Minder lucht dus. Niet dat dit mij ervan weerhouden heeft om drie morgens om 05.30 uur op te staan om per dag vijfenzestig fraaie cappuccini voor trouwe treinreizigers te maken. Het voelde alleen wel zwaarder dan twee weken geleden, toen ik nog een jaar jonger was. Deze duidelijke mijlpaal had daadwerkelijk beloond moeten worden met een gulle, welverdiende bijschrijving van AOW op de bankrekening. Dat vroege opstaan had me dan zéker minder moeite gekost. U weet dat ik dat de afgelopen vijfenzestig jaren nimmer deed!

Gelukkig heb ik u niet horen klagen dat al die koffie-verkeerds op het station, het aantal blogjes lijkt te halveren. U bent er nog steeds. U miste ook niets hoor. Het is maar opgeklopte lucht, zowel in de melk als in het taalgebruik. Het gaat nergens over. Lang geleden deed ik DEZE oproep en inmiddels schrijf ik me suf aan leuke (lees: leuk betaalde) opdrachten. Voor een ziekenhuis, een fabrikant en wellicht binnenkort ook met regelmaat voor een rederij. Vijfenzestig dus, maar drukker dan ooit. Het gevoel nu écht oud te zijn zal gewoon een griepje zijn dat, na het slingeren van mijn eerste kilo’s dakhoning helemaal vergeten is. Zelfs in mijn grootste hobby, vastgoed, lijkt het ook weer wat te gaan bewegen. Daar lijkt de opgeklopte lucht nu wel uit te zijn. Als dat doorzet ga ik een hobby inleveren. Om te beginnen de tenniscompetitie. Daar is voor mij weinig meer te winnen. De tegenstanders lijken steeds jonger te worden en je kunt niet alle ballen in de lucht houden immers. Nog een paar zaterdagen…  dicktipt: leef luchtig

Follow