Schoondochter Slava maakt prachtige foto’s van mijn ijverige bijtjes. Deze wilde ik jullie niet onthouden. De darren (mannetjes) zijn al lang de kast uit gejaagd omdat ze overbodig zijn geworden en de meiden (werkbijen) vliegen af en aan. Links op de foto wat bijen die belast zijn met de ventilatieopdracht. In het midden een vliegend bijtje dat de landing heeft ingezet met volle fietstassen vol okergeel stuifmeel. Ze verzamelen dat stuifmeel aan de harige achterpoten en zodra het er door haar zusters in de kast is afgeknabbeld en opgeslagen, gaat ze zo snel mogelijk weer op pad voor een nieuwe lading. Zo werkt ze zich in een week of drie letterlijk dood, als haar vleugels versleten zijn. Onderin de kast, onder de gaasbodem tegen de muizen, zit een (Varroa)lade. Daarop valt alles wat de bijen met opzet of per ongeluk laten vallen. Alle kleuren stuifmeelbolletjes, honing- en nectardruppels, kleine deeltjes bijenwas, vleugeltjes en een enkele dode bij. De lade is vooral bedoeld om het aantal (dode) Varroamijten, parasieten op de bijen en larven, te kunnen tellen, zodat je de mate van besmetting kunt volgen. Afhankelijk van het aantal moet je meer of minder bestrijden. Zaterdag vertelde ik iemand die er wél verstand van heeft, dat er op mijn witte lade geen mijten voorkwamen. Hij zei gedecideerd dat ik misschien wat beter moest kijken. En inderdaad, als je goed kijkt zie je op onderstaand schilderijtje twee of drie van die kleine, glimmende schildjes. Dat zijn de boosdoeners. Drie in een paar weken tijd is gelukkig minimaal, dus het gaat goed met mijn volk. dicktipt: beter kijken!

Follow