Vanmorgen was ik weer eens in een kerk. Niet met een koor of om te zingen deze keer. Dien werd herdacht voorafgaand aan haar begrafenis. Ze was vriendin van mijn eerste schoonmoeder en moeder van goede vrienden. Werkelijk een aardige, vrolijke en levenslustige dame. Het mooie zilvergrijze haar zat altijd goed. Haar zoon Ben, waarmee ik lang geleden in de klas zat, zou in deze dienst een gedicht voorlezen dat zijn moeder had uitgekozen. Ben had dat beloofd, zo ziek als hij was, maar werd de volgende dag niet meer wakker. In plaats van Ben hebben zijn kinderen het gedicht voorgelezen. Moeder Dien heeft haar zieke zoon maar meegenomen. Mooi idee wel… dicktipt: King óf Fishermens’friend
een jaar geleden: relatie op slot
Mooi geschreven. Tánte Diny was het voor mij, vriendin van m’n ouders (kwam ook uit zelfde streek). Heeft nog een aandeel geleverd voor boekje over Zorg in Ermelo wat ik met Jan Bolt schreef. Als je iets wilde weten over mensen, moest je tante Diny vragen; die wist álles over iédereen. Ik kon helaas niet bij uitvaart zijn.
Precies, Hardenberg, Bergentheim enzo. Familie Smit/Nijland kwam ook uit die hoek. (Lutten) Mooi dialect.