In deze grauwe, grijze januari dagen kan deze grauwe grijze bloggert zo’n zin hebben in een paar oesters van de bbq. Lekker hoor, die stamppotten en ook met de tartiflette met Vacherin Mont d’Or van gisteren was helemaal niets mis. Het hoeft heus niet in Thailand te zijn, of in Portugal. Het mag gerust op mijn eigen dakterrasje, maar dan wel met op zijn minst een bleek zonnetje erbij en een klein kistje creuses. Even geduldig openmaken met mijn pocherige metalen handschoen en koel houden. (cool eigenlijk…) En dan in dat glazen schaaltje de limoenen uitpersen, de vissaus en de kleingesneden rode peper erbij. Wat bieslook, knoflook, verse koriander en naar buiten waar de bbq witheet is. Tien tellen opwarmen voor de liefhebbers en dertig tellen voor mij; ik heb ze graag een beetje vlezig. Raar eigenlijk. Rauw loop ik er voor weg, maar van mijn eigen bbq loop ik er graag twee straten voor om. Heerlijk! Alleen de gedachte aan mijn eigen oesters Nam Kee brengt mij in de sfeer van onderstaand prachtige plaatje. De oesters zijn er natuurlijk jaarrond, maar zo werkt het niet. Het moet in korte broek en op blote voeten, met een coole Sauvignon Blanc of voor mijn part een sparkling rosé. dicktipt: pirellikalender 2013
Twaalf maanden eerder: broers
Doe ff een a in rouw ..
bedankt juf! xx
‘k lust geen oesters xxx
die van mij wel!
Mooi geserveerd. Helaas zijn oesters niet aan mij besteed. Dan maar wat anders op de BBQ.