Mag ik jullie even voorstellen aan Oom Hank. Hij was nog geen twintig jaar oud toen hij Ermelo verruildde voor Nieuw Zeeland. Dat was kort na de oorlog. Eens in de vijf tot acht jaar kwam hij een paar weken langs, meestal als onderdeel van een mooie, lange wereldreis. Oom Hank (Hendrick) kon dus veel verhalen en op een oude fiets bezocht hij wat oude vrienden als hij er was. Hij deed iets in de bosbouw vanuit Wellington en na zijn pensionering verhuisde hij naar een prettig beachhouse in Waikanae. Een jaar of acht geleden belde hij mij op. Met zijn prachtige accent, wat wij graag nabootsten, vertelde hij me dat hij zijn notaris opdracht had gegeven om zijn zaken te regelen na zijn overlijden. Hij is nooit getrouwd en had geen kinderen. Hij vroeg mij of ik ervoor wilde zorgen dat zijn “remains” begraven zouden worden in het graf van zijn ouders (mijn overgrootouders). Als aardigheidje voegde hij er aan toe dat hij me zou opnemen in zijn testament. Tactloos informeerde ik naar zijn gezondheid en lachend meldde hij zich prima te voelen.
Een paar dagen geleden is hij per post aangekomen en hij staat op een prominent plekje in de hal. Iedere keer als ik langsloop groet ik hem, waarbij ik tweemaal hartelijk op de kartonnen container klop. Voordien probeerde ik er aan te denken om tegen de kerst een kaartje te sturen. Sinds dat telefoontje stuurde ik hem tenminste zes koeienkaarten per jaar. De laatste kwam helaas een dag te laat. Bij zijn crematie waren een veertigtal vrienden en bekenden schreef de notaris, die zelf ook aanwezig was. Hij wikkelt alle zaken af. We gaan naam en data in een mooie zwerfkei laten frezen, met de plaatsen Ermelo NL – Waikanae NZ en maken er een kleine, gezellige plechtigheid van op 24 augustus. Tot die tijd staat hij in de hal en bedank ik hem driemaal daags. dicktipt: stuur af en toe een (koeien)kaartje
Follow
Je schrijft alsof het verlies dragelijk is?
Toch stuur ik je een:
Condolerende groet,
beetje dubbel dus…
Allereerst gecondoleerd beste Dick.
Mooie woorden voor een bijzondere oom. Jou kennende schreef je op de koeienkaarten opdezelfde manier. Je oom zal dat zo ver van huis zeker hebben gewaardeerd. Ome Hank is niet alleen terug, hij is ook thuis. Ben wel een beetje jaloers dat hij zo’n neef had. Je kan echter niet alles hebben in het leven. Tegenwoordig volstaat voor mij meer gezondheid.
Beterschap Geert! Ik zal Johan en Bert de groeten van je doen straks!
Dank je Dick. Jij bent zeker de enige werkende van de drie? Dit mis ik wel; heb gelukkig nog mooie herinneringen en een paar vaantjes van toernooien.
Beste Dick,
Dank je wel voor je mooie verhaal over Oom Hank.
Vanaf mijn negende, hij paste op ons toen wij in het huis woonden van taxi Boer aan de stationstraat en mamma pappa ging ophalen uit Napels, hij kwam toen pas terug uit Indonesië, ben ik altijd dol op hem geweest.
Na mamma’s overlijden, belden we elkaar en stuurden we elkaar over en weer kerst-en nieuwjaarswensen.
Hij leefde enorm met iedereen mee en schaterde het vaak uit, want hij koos er voor om de humor op de eerste plaats te laten komen.
Ik herinner me dat hij eens vertelde van een ouderlingen bezoek en dat de goede man hem toch wees op de lege plekken in zijn leven: geen kinderen en geen vrouw….en hij antwoordde de goede man dat hij de indruk had dat hij, Oom Hank en niet de brave ouderling, voor het Goede Deel van het Leven had gekozen. Dit alles vertelde hij met zijn aanstekelijke lach, terwijl hij met mijn moeder de afwas deed. Hij zal toen wel bij ons gelogeerd hebben op één van zijn wereldreizen, en ik zal me wel naar Ermelo gespoed hebben om een dagje te “Oom Hanken”
Ik kon kortom nooit genoeg van hem krijgen en daar zorgde hijzelf ook wel voor dat niemand dat kreeg!
Och ja en dan al die trouwe post naar oma op de Telgterweg (toentertijd), elke week een brief!
Geweldig, wat was zij gek op hem!!!! Wat zal ze blij zijn dat ie zo dichtbij haar komt.
Fijn voor jou dat hij in je hal staat, geef hem van mij een liefdevol schouderklop en voor jou een dikke knuffel dat je dit voor ons Oom Hank uit NZ doet.
Koekaart komt er aan!
Groet, Lisa