Vorige week waren er in eigen land prachtige wolkenplaatjes te schieten. Bovenstaande fotos zijn op drie verschillende avonden genomen met mijn telefoon vanaf mijn luie loungebank op het dakterrasje. Ik word behoorlijk vrolijk van zulke plaatjes. De laatste dagen is het weer weer even wat minder en het is de kunst dan net zo vrolijk te blijven, vooral ’s morgens vroeg. Sinds een paar maanden heb ik daarvoor een geweldig voorbeeld. Regelmatig kom ik ’s morgens om 09.00 uur als ik parkeer bij mijn werk (échtwaar!) een fantastische man tegen. Hij helpt zijn meervoudig gehandicapte zoon (?) uit de auto en zet hem op het bankje op onderstaande foto. Vervolgens pakt hij een soort backpack uit de kofferbak en bevestigt dat voorzichtig aan zijn zoon. Altijd vrolijk en opgewekt en vaak zelfs zingend. Ik neem aan dat hij hem daar dagelijks naar school of dagverblijf brengt. Weer of geen weer; vriendelijk en geduldig. Als de zoon veilig achterop “hangt” loopt hij met grote, positieve passen het voetpad af naar een van de gebouwen verderop. Al eerder zag ik ze samen in de stromende regen en ook vandaag viel het met bakken uit de hemel. Opgewekt als altijd stak hij de paraplu op toen ik (zonder paraplu en beduidend minder vrolijk.) langskwam. Ik had het me al eerder voorgenomen, maar vandaag deed ik het in de stromende regen! Ik stak mijn natte hand uit, stelde me voor en vroeg of ik een foto van ze mocht maken. Het mocht. Ook voor de foto lachte hij allervriendelijkst, al is dat geen wonder. Hij lacht namelijk altijd als ik ze zie. Tóch wel een wonder dus misschien. In ieder geval een prima voorbeeld. dicktipt: lachen helpt

Follow