piste


Ik begrijp zo’n jongen wel. Veel te druk op de piste tijdens de schoolvakantie. Als je maar drie maal per jaar in de gelegenheid bent om op wintersport te gaan en de rijen bij de lift zijn lang, dan is de zachte witte sneeuw aan de andere kant van de helling bijzonder aantrekkelijk. Beetje klimmen, hoog aanhouden en dan gaan. Zodra je wat vaart krijgt lijkt het alsof je plotseling geen 90 kilo weegt, maar nog slechts 65. Je float bovenop de sneeuw in plaats van door de sneeuw. Ook het geluid wordt anders; je gaat als de wind. Geweldig om te doen. Ooit waagde ik mijn gezin aan een weekje La Grave. De naam zegt het al. Slechts één lange lift naar ca 3000 m2 en vervolgens zie je maar beneden te komen. Geen enkele geprepareerde piste. Ook geen luidsprekers, geen muziek, geen pizza’s en geen Gluhwein. Prachtig, maar loodzwaar. De eerste dag gaf Guide Pierre instructies over de lawinepieper, het schepje en de prikstok. Hij verstopte wat rugzakken met de piepers erin onder de sneeuw, en wij hadden 10 minuten om te zoeken. Je bent je dan direct bewust van de risico’s. Vervolgens alle dagen met z’n zessen op snowboards achter Pierre aan. Alléh oep, Dick, plus vite! Af en toe voel je zo’n plaat van 10×10 meter sneeuw een paar meters met je meeschuiven naar beneden, maar meestal gaat het goed. Regelmatig stoppen om trots achterom te kijken naar de mooie sporen die je probeert te maken. Het is werkelijk woest aantrekkelijk als de sneeuw perfect is en het zonnetje schijnt. Een enkele keer gaat het mis, maar ik vermoed dat de reis naar de sneeuw meestal ook alarmniveau 4 met zich meebrengt. Twee weken geleden mocht ik met wat kanjers mee naar de sneeuw. Het meest gevaarlijke moment was toen ik voor een Apfelstrudelstop mijn board tegen een rek zette. Hij viel om en gleed als een speer het terras op, waar een uiterst voorzichtig echtpaar net de helmen had afgezet om even in de zon te gaan zitten. Ik dook het talud af in een poging mijn board te stoppen en gleed met mijn 90 kilo bijna de voorzichtige heer uit zijn ligstoel. Het liep goed af, maar ik zag er even helemaal niet cool uit! Zó overleef je de meest spectaculaire off-piste afdaling en raak je even later zwaargewond door een sukkel die zijn board loslaat. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Voor Friso zat het tegen. dicktipt: blijf cool, maar wel +37.4

7 thoughts on “piste

  1. Briljant. Lief, grappig, overtuigend, relativerend. Alles in een paar zinnen waar menigeen drie a4- tjes voor nodig heeft. En overal krijg ik beelden bij, vooral in het laatste stukje. Ga je ze bundelen? Ik wil een gesigneerd exemplaar!

  2. Dick, ik been je ff niet bij… Je bent weer erg alert en -inderdaad-briljant. Maar misschien kan ik je ooit nog helpen met het bundeltje!

  3. Hahahaha, ik vermoed dat de prins nog wel iets zwaarder is dan de 90 kg die jij hem schat…. Ondanks dat ik het wel erg vind voor zijn familie en gezin, kan ik er niet omheen dat ik je stukje cynisme deel… Je zult maar prins zijn… 😉

  4. Ter aanvulling op de zogenaamde blauwe, rode en zwarte pistes in Oostenrijk wordt nu ook gesproken over een oranje piste!

Comments are closed.