Jossef heeft zijn schoen gezet,
Sneaker met zwarte strepen.
Hij wil het land niet uitgezet
voelt zich onbegrepen.
Jossef is dol op Sint en Kerst
als elke Nederlander.
Met taal is hij op school het verst,
praat net als ieder ander.
Eritrea maakt hem bang
al is hij er geboren.
Ongewenst door politiek,
(dat schijnt hier zo te horen.)
Jossef zelf wordt niet gehoord,
nu niet, niet zeven jaar geleden.
Zijn leven in de grond geboord,
half Nederland tevreden.
Jossef heeft zijn schoen gezet,
rekent niet op veel bijzonders.
Hoopt nog een beetje op de Kerst
of op een heel klein wonder.
Follow
het versje kan niets voor hem doen,
maar wel lief
Leers hoeft maar zijn discretionaite bevoegdheid te gebruiken voor een verblijfsvergunning voor Jossef. Je weet wel, die schakel je in als wetten onrecht doen aan mensen, kinderen! Voor niemand hoeft hij zich te verantwoorden, ook niet voor ene Wilders. Door onze rare gedoogconstructie schijnt hij dat, zoals bij Mauro, weer niet te begrijpem en gewoon stilletjes zijn eigen gang te gaan. Ook Jossef zal zo, ook nog eens zonder succes, als en Mauro prooi worden van de politiek. Hoe onmenselijk kun je zijn! Die oude vriendelijke blanke witte Sinterklaas weet zich omringd door stralende zwarte en witte kindersnoetjes, De blanke blonde Wilders heeft niet zoveel op met zwarte en gekleurde moslimkinderen! .Bij hem stralen de zwarte en gekleurde gezichtjes niet meer!