Op een van de eerste repetities voor de Nabucco werden we positief verrast door wat nieuwe leden die dit spektakelstuk wel eens wilden meezingen. Zo meldde zich ook een keurig uitziende, vriendelijke bas. Onwetend nog koos hij voor de plaats naast Valsebas®. Hij wist niet beter. Hij viel met zijn grijze kapsel beslist niet uit de toon en alleen zijn rode pantalon verraadde een afkomst ver buiten de Veluwe. Na zich ervan verzekerd te hebben daadwerkelijk naast een bas te zitten stelde hij zich met een stevige handdruk voor. Ik beantwoordde wat vragen over de gang van zaken bij onze COV en al bij het inzingen begreep ik dat ik mij geen zorgen behoefde te maken. Prettige stem, ruim voldoende muzikaal en geen irritante “neusophaler”. Ik was gerustgesteld. Aan het einde van de pauze vroeg ik mijn nieuwe buurman nog even waar hij woonde. Aan de rand van Ermelo had hij een mooie bungalow gekocht, vertelde hij. Ik vroeg nog even door naar de straat. Bij het antwoord “Jacob Catslaan” kreeg ik een voorgevoel, en zei: “Dat is de mooiste laan van het dorp, ik heb nog een aantal jaren op nummer 55 gewoond.” Hij keek me verbaasd aan en dacht dat ik een grapje met hem uithaalde. “Hoe bestaat het!” stamelde hij, waarbij de verwarring op zijn gezicht was af te lezen. De pauze was afgelopen en Jurriaan stond al op de bok. De dames zetten het Lovedeste weer in, dus zochten wij snel de pagina met Sanguinoso. Wij zijn geen alten, dus pas aan het einde van de repetitie konden wij ons gesprek voortzetten. Inderdaad woonde hij op de plek waar ik zo’n twintig jaar daarvoor met ex en kinderen een aantal jaren woonde. Mijn ex nog wat langer. Hij had nog dezelfde buren als ik destijds. Bunjes aan de ene- en de Vries aan de andere kant en aan de overkant alleen maar wilde zwijnen. Een prachtige plek. Tijdens alle volgende repetities zongen we gezellig tegen elkaar aan. Hij volgde mij ook trouw in de door Jurriaan gedwongen afdwalingen in de tenorlijn. In de pauze van de generale repetitie volgde hij mij zelfs naar de bar van Baars, maar zag af van het biertje. Dan haalde hij het einde niet zonder sanitaire stop, begreep ik. Stoer bestelde ik nóg een biertje terwijl hij vast een tafel reserveerde voor vrouw en gevolg na afloop van de uitvoering. Op zaterdagavond maakte ik kort na Cadde ook kennis met zijn charmante vrouw en vroeg of de Jacob Catslaan haar beviel. Ze informeerde of ik belangstelling had voor het huis, omdat ze eigenlijk weer wat dichter bij haar kinderen wilde gaan wonen. Gelukkig is het recessie in de huizenmarkt, want anders zijn we deze prima bas al snel weer kwijt vrees ik….

Valsebas® december 2011.

Follow