Een knipbeurt bij de kapper moet mij niet te lang duren. Na een minuut of drie begint mijn eigen kop behoorlijk te vervelen. Er zullen mensen zijn die niets liever doen dan nóg vaker in de spiegel van de kapper kijken; ik vind er niks aan. Ik kan me in het donker scheren. Vanmorgen lag ik weer ruim een uur in de stoel bij mijn tandarts. Ook beslist geen pretje, maar het werd tijd voor wat groot onderhoud aan de bruggen. Gelukkig hangt er daar geen spiegel aan het plafond al lig ik het overgrote deel toch semi ontspannen met dichtgeknepen ogen. Op momenten dat er twee mensen met rubberen vingers plús boor en zuiger diep in mijn hoofd aan het klussen zijn ben ik nauwelijks aanspreekbaar. Sowieso valt het niet mee om met één zwaar verdoofde wang een verstaanbaar antwoord te geven. Na vijfenveertig minuten slopen hield de vriendelijke tandarts een waaier met verschillend gekleurde tandjes tegen de nog aanwezige kiezen. Alle assistentes mochten even meekijken wat de best bijpassende kleur was voor de nieuwe brug. A3 misschien of toch B2? Ik wilde alleen maar naar huis. De assistente met de rubber handschoen pakte er een grote handspiegel bij en vroeg of ik ook nog even wilde kijken welke beter was. “Ik vind het prachtig”, weerde ik af en begrijpend legde ze de spiegel terug. Voor zover mijn hangende mond het toeliet vertelde ik dat er, buiten hun drieën, niemand ooit zo diep in mijn mond keek. Alleen bij het zingen wil ik hem nog wel eens maximaal opensperren. Sonja zegt altijd dat het wel iets minder mag. Mocht u dus over een paar weken vooraan zitten bij de Christmas Carols dan hoor ik graag van u wat u van de kleur vindt. Ik houd niet van spiegels en van tandartsen. dicktipt: click op de foto voor een mooiere!