Corry en Johan waren halverwege hun vakantieadres in Duitsland. Johan is een soort “vaste” tennispartner van mij. We kennen elkaar al veel te lang. Het tafereel speelt zich af op een mooie namiddag, ruim een week geleden…
Corry kijkt Johan wantrouwend aan, maar zegt nog niks. Johan draait het raampje van zijn portier een stukje open met de woorden: “Je kunt wel naar mij kijken, maar ik ben het echt niet.” Al sinds de grensovergang ruikt het in de auto merkwaardig en nu wordt het per gereden kilometer kwalijker. Gelukkig hebben ze de gewoonte veel te wandelen op hun vakanties, dus wordt de auto ter plekke niet veel gebruikt. Op de terugweg ruiken ze het nog steeds. De kofferbak is al twee keer nauwgezet onderzocht op vergeten etenswaren en ook onder de stoelen is het smetteloos schoon. Hun auto is sowieso van binnen altijd onberispelijk schoon. Ze begrijpen er niets van. Thuisgekomen besluit Johan een afspraak te maken met de dealer. Misschien is er wat mis met de airco of is de koelvloeistof overstuur.
De monteur ruikt het ook. De auto gaat op de brug. Hij speurt, snuffelt, haalt de zaklamp erbij en peutert aan iets pluizigs. De bodemplaat moet los en in het licht van de lamp zien ze de overblijfselen van een halfvergane Steenmarter. Prachtige diertjes die klaarblijkelijk graag een warm plekje opzoeken in het najaar. Het gebeurt vaker, vertelt de monteur. Deze verstekeling heeft de reis naar Duitsland niet overleefd. Het werd hem vermoedelijk te heet onder de pootjes. Het zijn prachtige diertjes, verwant aan Dassen, Hermelijnen, Bunzings, Wezels, Nertsen en Otters. (zegt Wiki) Ik las dat een andere, nóg mooiere naam voor het beestje “Fluwijn” is. Op ons dak heb ik het diertje nog niet aangetroffen. Eekhoorns kruipen gelukkig zelden in auto’s.
dicktipt: Onderstaande beelden kunnen als schokkend worden ervaren…
Follow
Inderdaad, mooie diertjes. Maar je kunt ze maar beter niet in je huis hebben. Gebeurt steeds vaker dat deze steenmarters hun huisje maken in de isolatie van je dak. En ze wegkrijgen is nog niet eenvoudig…
Haa Conny, leuk dat je weer eens langskwam. Ik zou het best leuk vinden, maar je ziet ze vast niet overdag…