stokoud

98

Vandaag heeft mijn vader de trotse leeftijd van achtennegentig bereikt. Ik vond nog een stoere foto van hem; hij zal een jaar of vijfenveertig geweest zijn. Een paar dagen geleden zat ik met hem en mijn zus op het prettige terras van HetRoodeKoper. Het was heerlijk rustig en je hoorde bijna alleen maar vogels. Bijna…. Oude Frits heeft de gewoonte ontwikkeld om met zijn onafscheidelijke wandelstok onophoudelijk op de grond te tikken. Zowel binnen als buiten. Gelukkig woont er in de Amaniet niemand onder of boven hem, want die zou, tenzij stokdoof, horendol worden van die stok. Ritmisch, dat wel,  maar oorverdovend irritant. Bij Het RoodeKoper vroeg ik of ik even zijn stok mocht vasthouden, controleerde zogenaamd het rubber en vergat de stok terug te geven. Vandaag bij de taart in de Amaniet schoof ik opzichtig een dempend kleedje onder de stampende stok. Ik denk dat hij het doorhad, maar hij hield het ritme onverstoorbaar vast. Ach, wat ons betreft doet hij dat nog een jaar of tien. Lang zal hij leven! dicktipt: schuimrubber.

stok

 

5 thoughts on “stokoud

  1. Mazal Tov, ad meah ve’esriem, tot 120 jaar in gezondheid, met onhebbelijkheden, dat is leuk voor later. Dan kunnen jullie er samen om lachen.

  2. Van harte!! Mooie foto…net een filmster! Heel benieuwd of je zijn irritante gewoonte zal erven of dat je een eigen ontwikkelt…. 😉

Comments are closed.