Er zit een eindejaarsverhaaltje in mijn kop en dat moet er nog maar even uit. Het gaat over stoppen. Iets nieuws beginnen is vaak leuk en geeft energie, maar stoppen ook soms. Ik ben dit najaar al met behoorlijk wat dingen gestopt en ik voel er nóg een opkomen. Een paar maanden geleden nam ik na vijfentwintig jaar afscheid van mijn Heerenclub. Ooit een serieuze serviceclub en de laatste jaren vooral gezellig. Zonder mij is dat vast en zeker net zo gezellig, dacht ik. Daarna nam ik ook afscheid van een RvT. De bedoeling was dat ik dit vier jaar zou volhouden, maar dat ga ik niet waarmaken. Kundige mensen met verstand van zaken. Ook zij redden het prima zonder mijn inbreng.

(tekst gaat verder onder de video)

Gisteren wilde ik mijn beide bijenvolkjes nog een z.g. varroabehandeling geven, dus keek ik sinds een aantal weken weer eens binnen in de kasten. Ik was al wat gewaarschuwd door het aantal dode bijen op de vliegplank. Binnen was het een troosteloze bende van vergankelijkheid. Ze hadden nog voer genoeg, dus is het gissen naar de oorzaak. Ik maakte de boel schoon en dacht: stoppen! Zonder aarzelen zette ik mijn mooie Topkasten op Marktplaats en vandaag kwam een liefhebber ze ophalen. Het was een leuke hobby de afgelopen jaren. Tijd en ruimte voor iets nieuws nu. Als dat stoppen niet snel stopt, dan zou bloggen best het volgende kunnen zijn zonder eeuwigheidswaarde. In dat geval is dit het laatste verhaaltje, maar dat merkt u vanzelf. We houden contact! Voorlopig mijn allerbeste wensen voor 2023.

Follow