Nee, nee, geen ultrarechts gebral op dickblogt; dit is een verhaaltje in de serie: Anders is leuker. Met enige regelmaat mogen wij aanschuiven aan de goed gedekte- en rijk gevulde tafel van een kokende heer. Er is niets mis met zijn eten en eigenlijk ook niet met de persoon in kwestie. Slim, doorgeleerd, sympathiek en succesvol. Je zou kunnen zeggen dat hij een wat uitzonderlijke smaak heeft. Alleen al met de spulletjes in zijn woonkamer zou je drie antiek- en curiosawinkels kunnen vullen.  Er ontstaat voldoende ruimte aan de grote eettafel door alle prachtige voorwerpen van de ene naar de andere kant te schuiven. In de rest van de woonkamer vind je nauwelijks een leeg plekje om je glas even neer te zetten. Overal staat, ligt of hangt iets. Vergis je niet; er zitten prachtige, waardevolle snuisterijen tussen, maar je treft ook kerstversieringen aan van de afgelopen tien jaar. Kunst, archeologische vondsten, mammoetskeletten, geprepareerde insecten, antieke horloges en vintage glaswerk. Je raakt niet uitgekeken! De keren dat hij bij ons op bezoek komt moet hij het wel verschrikkelijk wit en kaal vinden als een steriel ziekenhuis. Mijn vrouw heeft het altijd wat te doen met zijn schoonmaakster en wij zien haar voor ons met witte handschoenen en een donkerrode plumeau, uren en uren afstoffen. Over smaak valt niet te twisten, maar één ding staat vast: De man kan koken.                 dicktipt: het kan altijd voller.

Follow