Vanavond dacht ik, mede uit schuldgevoel morgen voor vier dagen met elf Heeren naar de sneeuw te vliegen: Doe eens gek: Neem je vrouw mee uit eten! Ze was nieuwsgierig naar Het Roode Koper, dat onlangs getrakteerd werd op een heuse ster. Het is een doordeweeksewoensdag, dus bij het reserveren vroeg ik: Zitten we alleen of zijn er meer gasten? Er had nóg een echtpaar gereserveerd. We leukten het mooie menu nog wat op door een extra voorgerecht te delen.
We kenden de Gastheer nog uit Het Nonnetje. Prima vent. Bij het hoofdgerecht vergat de uiterst vriendelijke dame te vermelden dat het kalfswang betrof: ze noemde het in haar smaakvolle uiteenzetting: kalf. Omdat het nogal stil was hoorde ik de Gastheer haar in de keuken corrigeren. (Kalfswang!) Toen ze even later kwam informeren of alles naar wens was leek het mij lollig om, goed hoorbaar te jokken: Ik heb je écht duidelijk Kalfswang horen zeggen! Ze lachte vriendelijk.
Gewoon omdat het rustig was én omdat het kon, verruilden we één nagerecht voor “kaas” en zouden daarna één (zoet) dessert delen. Democratisch kozen wij om beurten een kaassoort en aansluitend reed de Gastheer, (die ik nog uitvoerig gecomplimenteerd had met zijn zwarte handschoenen,-) de kaaswagen naar het andere echtpaar. Ik hoorde hem zeggen: “Wat fijn dat u zich beíden een kaasdessert kunt veroorloven!” Ik had hem verdiend en kon hem hebben. Bij het weggaan heb ik de brigade in de keuken plus de vriendelijke dame op een biertje getrakteerd, maar de Gastheer vanzelfsprekend overgeslagen. We dronken bij dit menu een mooie Pinot Grigio uit de Alto Adige. Net als bovenstaand menu een aanrader! dicktipt: het Roode Koper, Ermelo.