Een dezer dagen las ik een aardig twitterbericht met de tekst: ‘Als je verkracht wordt kan je maar beter zorgen van onbesproken gedrag te zijn.” Wij begrijpen de gedachte hierachter. Het kamermeisje met de stofzuiger had nogal gelogen hier en daar en ook nog banden met veroordeelde criminelen, dus werd haar verhaal niet geloofd. De wereld was in twee kampen verdeeld zoals zo vaak. Je bent voor DSK of tegen hem. Ik ben er dus ook van overtuigd dat de helft van de verslaggevers, de helft van de rechters, en de helft van de rechercheurs hem graag hadden veroordeeld. Uit mijn eerdere “posts” (een behoorlijk naar woord eigenlijk) zou u de conclusie kunnen trekken dat ik mij meer het lot van DSK aantrek dan dat van het (tot voor kort onfortuinlijke) kamermeisje. Dat is slechts ten dele waar. Het zou mij niet verbazen als het kamermeisje binnenkort ontslag neemt en de stofzuiger definitief aan de wilgen hangt, mede door een financiële meevaller in de vorm van een klein afgedwongen fortuin. De veelbelovende carrière van DSK hangt ook hoog te drogen in de wilgen. Hij zal het verdiend hebben; is het niet deze, dan wel een vorige keer. Ik ben inderdaad wel blij met zijn vrijspraak. Het lag er naar mijn smaak te dik bovenop. In deze zaak lijkt er maar één winnaar te zijn: Mevrouw Christine Lagarde, maar naar haar loopt ook nog een onderzoekje geloof ik. dicktipt: zelf zuigen.

Follow