Gisterenavond pompten we de banden op en fietsten de Drieerweg op, inderdaad óp, want hij stijgt 17 meter begreep ik. We wilden de Ermelose Braderie deze avond maar eens ontlopen. Licht bezweet en met beginnende zadelpijn lieten we ons zakken op het prettige terras naast Het Boshuis. De goed geschoren buxushaagjes geven de tafeltjes net voldoende privacy om toch te kunnen zien wat de anderen op hun bordje krijgen. Even was er wat tumult toen drie vriendelijke dames met Amerikaans accent opsprongen van hun tafeltje in de hoek en weigerden weer te gaan zitten. Ze hadden een “mouse” gezien. Ze kregen een ander tafeltje naast ons en ik beloofde ze met mijn leven te beschermen. De vrolijke bruine muis (muizen) liet(en)zich af en toe zien en een blonde dame deed haar best er wat leuke foto’s van te maken. Op deze prachtige plek midden in de bossen, vlakbij het SolseGat kan je een enkele muis verwachten. ’s Avonds moet je ook niet raar opkijken van wat wilde zwijnen en herten op de donkere terugweg. Het Weizenbier smaakte prima en bij het ritje naar huis word je beloond voor de inspanningen op de heenweg. Je hoeft nauwelijks te trappen en bent in de helft van de tijd weer terug. Het nadeel was dat de Braderie dus nog in volle gang was. We gingen opgewekt de confrontatie aan en deinden met de massa mee voor een schepijsje. Ik pas mij meestal snel aan dus bestelde ook maar slagroom bovenop mijn twee bolletjes caramelijs. Nog twee braderieen te gaan. Volgende week fietsen we maar naar Het Roode Koper. Heen flink doortrappen, maar terug is het zó gepiept. dicktipt: http://www.roodekoper.nl/  http://www.hetboshuis.nl/

foto: boven JohnCocks / onder: Ina

Follow