Zaterdagavond trakteerden wij onszelf weer eens op een prettig restaurant in Vierhouten. Ik volg de Chef al een paar jaar op twitter en weet dat hij een enthousiaste kok is die graag met zelfgemaakte, verse streekproducten kookt. De weg er naartoe is in het donker al spannend, omdat de kans een hert of zwijn voor de auto te krijgen best groot is. Heen viel dat mee; teveel tegenliggers, maar een stuk of vijf grote zwijnen op de terugweg maakten dat ruimschoots goed. Daar tussenin kozen wij wat wild van de menukaart. De porties waren nogal royaal, maar bijzonder smakelijk. In mijn risotto had hij zijn poeder van gedroogd Eekhoorntjesbrood verwerkt en bij het afrekenen kreeg ik, na enig aandringen, een klein doosje mee. Het is mij niet duidelijk hoe het komt dat de lekkerste ingrediënten vaak zo heftig ruiken, maar naast truffel, knoflook, garnalenpasta en vissaus is dit typisch zo’n gevalletje. Brutaal lekker! Van dit kadootje en wellicht ook een beetje door de heerlijke SauvignonBlanc (natuurlijk uit Nieuw Zeeland)werd ik weer wat overmoedig. Gebeurt mij af en toe. Het restaurant was, op een gezinnetje na, volgeboekt met “osm” van onze leeftijd en ouder. Een klein beetje grijs en saai dus. De laatste gasten was een leuk uitziend jong stel. Het meisje van een jaar of dertig droeg een grote, lange trui. Misschien zat er een kort broekje onder; dat weet ik niet zeker. Ze zag er goed uit en halverwege de avond ging de trui ook uit. Ik applaudisseerde nog nét niet, maar de jongeman glimlachte vriendelijk naar me. Af en toe gingen ze naar buiten voor een sigaretje. Bij het weggaan kon ik het niet laten even langs hun tafeltje te lopen. “Ik ben blij dat jullie er waren vanavond, zei ik, anders waren wij de enige knappe jonge mensen geweest.” Zij lachte lief en hij keek me wat onbegrijpend aan. Ze moeten hebben gedacht dat die oude man erg in de war was. Af en toe kan ik het niet laten. Misschien kwam het door de heerlijke, aardse lucht van het poeder. Ik meende te zien dat op de terugweg het grootste wildzwijn in de berm naar me knipoogde. Hij begreep me… dicktipt: Restaurant Klavertje Vier
Je bent en blijft een snoepert maar dan wel een “ouwe”.